Það skiptir okkur miklu máli hvort líf okkar sé fullt af þakklæti og jákvæðu mati á hversdagslegum hlutum þess eða hvort það sé líf þakið skýjum vanþakklætis og yfirlætis yfir hversdagsumhverfi okkar. Og ef við þekkjum náð sem á skilið þakklæti okkar aðeins þegar við höfum glatað henni og við finnum að við söknum náðarinnar, þá erum við ekki að missa verðmæti í lífi okkar sjálfra?